Wie zijn we?
Eigen Krachtvoer is een club van wildplukkers. We trekken elke week de natuur in om wilde eetbare planten, paddestoelen, bessen, noten, zeevruchten en eieren te verzamelen. Dat maakt ons rijker. Niet alleen door het voedsel, maar ook door de heerlijke maaltijden die we daarmee bereiden. Door de verbondenheid en vriendschap die we ontwikkelen en door het samen genieten. Naast de wildpluk wandelingen organiseren we workshops voedselconservering en de (genees-)kracht van kruiden. Onze uitvalsbasis is Amsterdam.
Hoe het begon.
Initiatiefnemers Mark Janssen en Dieuw van ’t Spijker kwamen elkaar in 2013 tegen in een bos waar ze paddestoelen plukten. Beiden liepen ze bij de Voedselbank. Ter plekke ontstond het idee om een wildpluk project te organiseren voor mede-voedselbankiers. Voedsel hoeven we immers niet te krijgen, we kunnen het ook zelf gratis plukken in de natuur. Iemand verzon meteen de naam van het project: Eigen Krachtvoer. Wat volgde heeft onze levens veranderd.
Ons Netwerk
Bij de excursies en workshops worden we geholpen door wildplukkers en koks als Zwanet Plomp, Lisette Nauta, Johan Kleijn, Ellen Mookhoek, Elsje Bruijnesteijn, Edwin Cornelissen, Gerard Koopmanschap, Eke Mariën en Roel van Kollem.
Eigen Krachtvoer wordt voorts ondersteund door een Comité van Aanbeveling dat bestaat uit: Tanja den Broeder (Platform Eetbaar Amsterdam), Andries de Jong (Stichting Urgente Noden), Jurre van der Kamp (Voedselbank Amsterdam Zuid), Paul van Oosten (Protestantse Diaconie Amsterdam), Marius Singels (oud-coördinator Voedselbank Amsterdam Zuid), Irene Visch (Zuidmoes) en Else de Wit (CentraM).
Onze Stichting
Om ons project een stevige basis te geven hebben we begin 2015 de Stichting Eigen Krachtvoer opgericht.
De Raad van Toezicht bestaat uit Gee de Wilde, Sanne van der Leij, Emile Pieters en Shanti Changa . Bestuurder is Mark Janssen.
Sociale firma
Sinds 1 januari 2019 is Eigen Krachtvoer een sociale firma. Dat betekent dat we naast de eigen kracht ook de verdienkracht proberen te versterken. In 2023 willen we 40% van ons budget zelf verdienen door betalende deelnemers te werven voor onze excursies, workshops en diners. Daarnaast verdienen we aan de verkoop van onze producten. Het sociale doel van de firma is dat we voor minima met veelal een grote afstand tot de arbeidsmarkt perspectieven willen scheppen: zinvol bezig zijn, scholing en coaching, vrijwilligerswerk of betaald werk.
Onze financiers
Eigen Krachtvoer wordt in 2023 financieel ondersteund door Stichting DOEN, het Kansfonds, Stadsdeel Amsterdam Zuid, Haella Stichting, Stichting Hulp na Onderzoek en RCOAK . Zij dekken 60% van onze begroting, dat is het verlies dat de sociale firma dit jaar leidt. De bedoeling is dat Eigen Krachtvoer de komende jaren financieel steeds meer op eigen benen gaat staan.
Ervaringen van onze deelnemers
Livia: ‘Ik at altijd al biologisch, maar ontdek nu dat ik toch met zevenmijlslaarzen aan dingen voorbijging. Als ik nu appels onder een boom zie liggen, besef ik de waarde van dat voedsel. Mooi is ook dat we de blijheid van eten met elkaar delen, dat geeft een band.’
Maria: ‘Het omgaan met zulke verschillende mensen vind ik heel boeiend. Het is ook mooi om te zien hoe iedereen zijn plek vindt en mee gaat helpen met koken, dan word je echt deel van de groep. Voor mijn gezondheid komt dit regelmatige wandelen op het goede moment.’
Karin: ‘Na ruim een jaar actief zijn bij EKV rijd ik anders door de stad, registreer waar vroege en laatbloeiende bomen staan. 2021 werd voor mij onverwacht het culinaire jaar van de Duizendknoop! Ik doe 2 a 3 x per maand mee met een wandeling of workshop. Sinds ik meer betrokken ben zie ik pas hoe veel energie Mark in zijn organisatie steekt om er een club van te maken zonder drempelvrees en met enorm enthousiasme! Hij stimuleert ook de deelnemers zelf tot het nemen van initiatieven. EKV is heel laagdrempelig. Belangrijk is de gedeelde liefde voor eetbare planten. En natuurlijk de ontspannen sfeer zowel tijdens de wandelingen als bij workshops. Belangrijk voor de cohesie is de app, die Maria geweldig bemenst. Ze houdt alles bij, heeft precies de goeie toon, en ze geeft altijd antwoord . Zo voel je je steeds betrokken, ook als je eens niet mee kunt doen.’
Indra: ‘Ik hou van mensen, dus ik wil ze graag helpen. Dat is mijn drijfveer om hierbij te zitten. Via de Almatuin aan de Zuidas ben ik erbij gekomen, zo rol je van het een in het ander. Nu wil ik gastvrouw worden bij de Regenboog.’
Martijn: Was al een wildplukker en wildvisser vóór hij aan de wildplukwandelingen mee deed. ‘Ik heb het mezelf geleerd. Ik leefde drie maanden op een schip en heb toen veel in de natuur geplukt en gevangen. Mark leerde me de fijne kneepjes van eetbare paddenstoelen. Eigen Krachtvoer is zo laagdrempelig. We maken mensen bewust van het voedsel uit de natuur. Voedsel in de supermarkten is bespoten, heeft vaak niet eens de grond geraakt. Eten uit het wild is een mooie aanvulling. Het vraagt veel tijd, maar met een minimum bedrag maak je een onwijs goede soep van planten uit de natuur.’
Gilberto: ‘ik doe vooral mee aan de workshops. De excursies vind ik gezellig en interessant. En goedkoop, da’s ook belangrijk. Jammer genoeg eten we sinds corona niet meer samen. Je kunt eten bestellen, maar ik woon buiten het bezorggebied. Helaas.’
Francesca (kok EKV): ‘op het moment dat de plukkers de natuur in gaan, sta ik vaak in de keuken. Ik denk soms: ik ga volgende week eens plukken, en dan komt het er toch niet van. Mark is psycholoog. Die zitten doorgaans op een stoel in een kamertje. Maar Mark is een echte veldwerker. Hij heeft een duidelijk en sympathiek doel en hij betrekt mensen op een goeie manier bij de activiteiten. Geen geld hebben leidt tot isolement, je zakt af, raakt uit de maatschappij. Samen plukken, eten bereiden en opeten is zo belangrijk voor je sociale leven.’
Paul: ‘Naar de voedselbank gaan voelt negatief. Met Eigen Krachtvoer geef je een positieve draai aan het feit dat je van weinig rond moet komen. Je leert van elkaar en je ervaart dat de natuur om je heen beschikbaar is om je te helpen – dat is een heel mooi gegeven.’
Dieuw: ‘Cliënt zijn bij de voedselbank vond ik heel deprimerend. Ik was blij dat ik er weg kon toen ik eten uit de natuur ging halen en een moestuin begon. Leuk aan Eigen Krachtvoer vind ik dat het hele authentieke mensen blijken te zijn, ze nemen geen blad voor de mond.’