Auteur: Rosa

Beleidsplan/Werkplan 2021 Stichting Eigen Krachtvoer

Beleidsplan/Werkplan 2021 Stichting Eigen Krachtvoer

De missie van Eigen Krachtvoer is het stimuleren van de eigen kracht van mensen in armoedesituaties, door het organiseren van wildplukwandelingen, wildplukmaaltijden en conserveersessies, en door het ontwikkelen van perspectieven voor deelnemers. Met de start van onze sociale firma is nadrukkelijker ook het stimuleren van de verdienkracht het doel. Er is een achterliggende coöperatieve gedachte: eigen kracht is ook gezamenlijke kracht; zelfredzaamheid is ook samenredzaamheid.
We doen dit in een samenleving met toenemende inkomensverschillen, toenemende dakloosheid en toenemende armoede en werkloosheid als gevolg van neoliberale uitwassen die nu verergerd worden door de coronacrisis.
Concrete plannen en targets voor 2021 zijn al vastgelegd in het Businessplan 2021-2023 en het
Projectvoorstel Conserveerruimte Eigen Krachtvoer. Belangrijk speerpunt is om onze sociale firma
een boost te geven.
Volgens het Businessplan is in 2021 het doel om € 21.000 subsidies te werven (dat is in januari 2021 reeds gelukt) en om € 21.800 aan eigen inkomsten te genereren door:
-40 restaurantavonden met bezorg- en afhaalservice
-5 pop-up diners
-70 excursies, waarvan 30 kleine excursies met 2 tot 4 personen.
-30 workshops voedselconservering
-5 evenementen
-verkoop van producten en boeken voor een totaal van € 2.700
-verhuur van boten en apparaten voor een totaal van € 800
-donaties voor een totaal van € 2.800
Het project Conserveerruimte is een nevenproject waarvan de omvang, financiering en fasering op
dit moment (februari 2021) nog onzeker zijn. In een bescheiden realisatie is het doel om € 10.000
subsidie te verwerven (dat is in februari 2021 gelukt) en om € 5.000 inkomsten te verwerven door
o.m. verkoop en cursusgelden. Voor de inrichting en uitrusting van de Conserveerruimte is in deze
bescheiden opzet € 4.200 beschikbaar. Eigen inkomsten worden behaald door:
-70 workshops met gemiddelde opbrengst van € 40 aan cursusgeld.
-verkoop van € 1.200 aan producten en boeken.
Opgeteld is het doel om in 2021 € 26.800 aan eigen inkomsten te genereren. Naast dit commerciële
doel is er een sociaal doel, dat zich moeilijker in targets en meeteenheden laat uitdrukken. Enkele
kwantitatieve aspecten/voorwaarden zijn:
-1200 dagdelen activiteiten voor de doelgroep van minima
-2600 uur vrijwilligerswerk met € 4 per uur vergoeding
-800 uur freelancers met minimaal ZZP-tarief.
Een belangrijke voorwaarde voor het realiseren van de commerciële doelen is een goede marketing.
Eind vorig jaar is daartoe een professional aangetrokken als coördinator marketing en communicatie.
Een tweede voorwaarde is het verder versterken en bestendig maken van de organisatie, een
ontwikkeling die in 2020 is ingezet met het Versnellingstraject van Stichting DOEN.
Tenslotte is veel afhankelijk van de ontwikkeling van Corona. Bij langdurige lockdown en beperking
van sociaal verkeer worden de activiteiten belemmerd. Wel is het dan denkbaar om de afhaal- en
bezorgservice te intensiveren. Bij enige versoepeling van de virusmaatregelen is het denkbaar dat het
accent meer gelegd kan worden op excursies, evenementen en diners. In alle gevallen is het geboden
om creatief in te blijven spelen op de bestaande situaties en kansen.

Slachtoffer van 112

Maart 2017. Op jacht naar ganzeneieren spoelden we aan op een onbewoond eiland. Op 700 meter van de bewoonde wereld zaten we hopeloos vast en belden we tenslotte 112. Een absurde noodsituatie.

De plaats van handeling is het Oostzanerveld, een moerassig natuurgebied, doorsneden door talrijke sloten en vaarten. Op de verlaten veeneilandjes broedt de gans en voor het rapen van de eieren heb ik een vergunning gekregen.

Met ons fluisterbootje doorkruisen we het gebied in grote stilte en onthaasting (de elektromotor produceert een snelheid van 2 km/uur). We rapen twee emmers eieren.

Vandaag staat er een stevig briesje, kracht 4 of 5 schat ik. Dat valt pas op als we omdraaien om terug te gaan. De boot komt simpelweg niet tegen de wind in en we worden naar de kant geblazen. De accu begint leeg te raken. Zo spoelen we aan op een onbewoond eiland. Vier grote moddersloten snijden ons af van de beschaafde wereld.
Zal ik gaan zwemmen en de boot trekken, stelt Johan voor. Dat lijkt geen goed idee, gezien het ijskoude water en het gewicht van de boot. We kunnen onze survival-skills in praktijk brengen, bedenken we. We kunnen vuur maken en we hebben genoeg eieren voor een week. Helaas is het praktische bezwaar dat Johan om 3 uur op zijn werk moet zijn.

We bellen met het haventje of iemand ons kan helpen. Helaas er is niemand met een boot beschikbaar. Bij de watersport verderop idem dito. Vraag de brandweer, adviseert men ons. En dus bellen we 112 en leggen onze belachelijke noodsituatie voor. Men weet geen onmiddellijke oplossing en belt straks terug.

Dan krijg ik een helder idee. Als je niet tegen de wind in komt, kan je nog altijd met de wind meevaren. Een paar kilometer benedenwinds zie ik een paar huisjes aan het eind van de vaart. Dan belt 112 met het bericht dat ze een helikopter sturen. Dat lijkt ons een brug te ver. We gaan kijken of we met de wind mee kunnen varen, zeg ik. Nee, niet doen, zegt 112 met klem, als u zich verplaatst gaat u uw redding bemoeilijken. Maar we gaan ons zelf redden, breng ik daartegenin. Nee, het is niet de bedoeling dat u zichzelf gaat redden, zegt 112 gepikeerd.

Het is net als in de psychiatrie: als je om hulp vraagt word je meteen tot hulpeloze patiënt gereduceerd. Doctor/112 knows best en je moet meewerken aan je behandeling. Op eigen gezag steken we van wal. De motor draait nog een beetje en met de peddel kunnen we bijsturen. Dankzij de wind komen we vooruit. Johan belt zijn werk dat het een uurtje later wordt en alles is weer under control.

We spoelen aan op het erf van een boerderij, waar een aardige boerin ons belangstellend ontvangt. Dankzij haar warme aandacht zijn we spoedig verlost van onze posttraumatische stress. Met behulp van een taxi kunnen we ons sociale leven hervatten.

De boot mag een paar dagen aan het erf blijven liggen. Eind goed, al goed.